اینجانب از سال ۱۹۸۰، كه سال کشف بیماری ایدز می‌باشد بر روي ، سیستم ایمنی از حد مولکولار (molecular ) تا سیکولوژیکال (psychological ) و اخيرا اسپیرچوال (Spiritual ) را مورد مطالعه قرار دادم. همچنين بر ارتباط اسپیریچوال با ژن (gene) ازطریق اپی ژن نيز مورد مطالعه اينجانب مي باشد.
از ابتدای پیدایش کرونا، مرتبا بر روند ایمنی جدید تاييد و گوشزد نمودم، اما متاسفانه متوجه شدم كه در همکاران يا كلينيك درخواست مقالات سفارشي و پولي دارد. اکثرا علم آنها به روز نیست و تحقیقات جدید در مقالات آنها دیده نمی‌شود. لذا مواجه با بیماری باروش قدیمی قرنطینه در کل دنیا اجرا اين
هیچکس در ارتباط روح و روان و وضعیت سیاسی
اقتصادی در ایجاد آن صحبت نکرد بعد از قرنطینه بواسطه عوارض اقتصادی تنها موضوع روان شناسی تازه مطرح شد آنهم بدون ارتباط با اراده وشناخت انسان که در بحث روح شناسی مطرح است.
حتی متاسفانه روحانیت منفعلانه وارد شد؛ چون روح و بدن در حوزه تحقیقات جدیدشان نبود. دانشگاهیان تجربی نیز از اینکه اصالت انسان به روح او است تا بدن و روان او باموضوع بیگانه برخورد كردند و امروز.
همه حیران و سرگردانبه انتظار واکسن وداروی سنتی صنعتی هستند
نمي دانند که سیستم ایمنی نیز حیران شده است و به نظر می‌رسد طبق علم قدیمی خود عمل نمی کند. لذا رفتارش قابل پیش بینی برای عالمان ایمنولوژی فعلی نیست.
مشکل دیگر وحدت علوم کاملا گسسته است ویروس شناس به تاج‌های ویروس دلخوش است. فلسفه خلقتی نمیداند تنها دلش به پاتوژنی خوش است.
درفکر رقابتی ساخت واکسن بدون لحاظ کردن روح انسان قرن بیست یکم باشند. در هزار سال پیش شاید روان انسان نزدیک خرگوش بود. و تعمیم بیولوژی او به انسان آسان بود
انسان امروز حیران است
انسان امروز درجه حیرانیش دوهزار برابر صد سال پیش است. درصد زیادی از عالمان تجربی و روحانی جهان هنوز از عوارض علم و دين صحبت میکنند.